Dag 22, maandag 7 augustus 2017

Dag 22
Maandag 7 augustus

Vandaag zijn we 3 weken op pad, het lijkt snel te gaan, maar als we terugkijken lijkt het heel lang. Dat komt doordat we al ontzettend veel hebben gezien en gedaan. Soms weten we niet eens meer waar we allemaal geweest zijn.

Maar goed, vandaag hebben we niet zoveel beleefd. We zijn vanochtend na het ontbijt gaan opbreken, moesten even langs het “dumpstation” we hadden geen stortplaats voor onze black en grey tank, toilet en vuilwater. We konden de plek niet vinden, Jet had de plattegrond al weggegooid. Dus vooraan maar even gevraagd bij de receptie. Een van de mannen is ons even voorgegaan met een golfkar, toen konden we eindelijk van de shit af!

Tegen half negen reden we van de campground af voor een rit van bijna 320 kilometer naar Alamosa. Weer een KOA Campground in de buurt van de Great Sand Dunes. We rijden met een gangetje van goed 100 kilometer per uur, dat schiet wel lekker op. Tijdens de koffiestop waren we al halverwege.
We zijn weer in de staat waar we ook begonnen zijn, Colorado. Het stuk waar we vandaag doorkomen, noemen ze hier het Zwitserland van de Verenigde Staten. Het is ook inderdaad net alsof je door Zwitserland rijdt. Door de bergen en veel groen, weer heel anders dan de rotsen en bergen die we hiervoor hadden. Wel is het weer enorm hoog, we komen zelfs boven de 3.300 meter, dat redden we in Zwitserland niet met de auto.

We komen om 13.00 uur aan bij de campground. Deze is niet zo mooi als de voorgaande, maar we staan prima. We eten, skypen nog met oma Van den Berg, dat gaat gelukkig heel goed. Een topverbinding, heel anders dan vanochtend toen we met Pa en Ma Woltinge aan het skypen waren, die konden ons niet verstaan.
Het is hier niet zo warm, goed 24 graden, maar wel lekker. We kunnen zelfs in de zon zitten eten, meestal deden we dat binnen met airco aan, of buiten bij voldoende schaduw.
Na het eten gaan we naar het zwembad. We hebben het weer voor ons alleen. Wel een heel mooi zwembad, dat is uitzonderlijk mooi eigenlijk. Johan en Vincent gaan lekker zwemmen, de dames vinden het te koud. Echt meiden te koukleumen!

Het water is heerlijk, na een uurtje gaat het miezeren en betrekt de lucht. De dames gaan terug, de mannen zwemmen door, maar worden door de campingbaas eruit gehaald. Hij verwacht onweer en dan mag je niet zwemmen.
Oké, dan maar terug.
Als we weer in de camper zitten, gaat het echt enorm hard regenen, buiten lijkt het wel of we in een meertje staan, zoveel valt er in korte tijd.
We lezen, doen een spelletje, Jet doet een was, kortom, lekker lummelen. Niet verkeerd na een halve dag rijden. Even een keer niksen is ook gezond!

We hopen dat we morgen kunnen sleeën of boarden in de Sand Dunes, dat schijnt nogal wat te zijn. Maar, als het nat is, verhuren ze geen spullen daarvoor, dan schijnt het niet goed te gaan. We moeten dus morgen maar zien of het kan. Als alternatief kunnen we een Jeep huren en door de zandduinen gaan raggen.
Johan ziet het liefst de 2de optie gebeuren, maar goed, dat zien we morgen wel en dat lezen jullie dan wel in het volgende verslag.
Deze keer hadden we even niet zoveel te melden.

Groeten en liefs uit Amerika,
De Vandenbergjes