Dag 20, zaterdag 5 augustus 2017

Dag 20
Zaterdag 5 augustus 2017

Gisteravond lagen we om 22.30 uur al plat. We liggen in bed, maar we horen een vervelend gebrom. Ook voelen we een trilling. Johan moet het bed uit, checkt de airco, die is uit. Hij checkt toilet, niks aan de hand, hij checkt alle kranen, dicht. Hij loopt een rondje om de camper, niks te vinden. Wel hoort hij op het dak van de buren de airo. Die zal het wel zijn!
Als we na een uur de boel nog horen, gaat Johan er weer uit. Hij is van plan de stekker uit de paal te trekken bij de buren, dan houdt die airco wel op. Moeten ze maar niet zo asociaal doen!
Eerst even plassen en dan zal hij tot aktie overgaan!
Jet roept dat het over is. He? Dat is toevallig, maar dan begint het weer, Johan wil de stekker er uithalen, Jet ligt nu te beweren dat het aan ons eigen toilet ligt. Johan nogmaals proberen en aan de gang, en dan, ja hoor, het is stil. Blijkt het onze eigen waterpomp te zijn geweest die maar doorging.
Komen de buren er goed vanaf, die hadden anders een nachtje zonder stroom gezeten. Nu het eindelijk stil is, kunnen we slapen.

De volgende morgen hebben we geen haast en zijn dus niet zo vroeg Niet erg, we hebben geen echte plannen behalve naar onze volgende plaats te rijden. Cortez een dikke 200 kilometer verderop.
We rijden om 09.25 uur van de campground en zullen een half uurtje later in Mexican Hat zijn. Een dorp waarvan Johan bijstaat dat het daar leuk is om even te stoppen. Als we daar komen is het eigenlijk een grote bende, niks stoppen, maar doorrijden.
Even later komen we door het plaatsje Bluff. Hier zien we direct een mooie stopplaats, Fort Bluff geheten. We stoppen en besluiten er te gaan kijken. Blijkt een alleraardigst nagebouwd Western dorpje te zijn, compleet met huisjes, watermolen met rad, huifkarren, etc. We lopen alle huisjes door en vinden het echt even heel leuk.
Voor de liefhebbers van “ Wie is de Mol” dit was echt zo een plek voor een opdracht.
We praten nog met een oudere heer die daar vrijwilligerswerk deed. Ook weer een aardige Amerikaan die belangstellend vraagt waar we vandaan komen. Als hij hoort dat we Nederlanders zijn, lacht hij en zegt hij dat we onder de indruk zullen zijn van Mesa Verde, onze volgende bestemming. Het is heel hoog en indrukwekkend. Niet zo klein en plat als ons land, volgens die man. We zullen zien.

Na deze stop gaan we verder en we rijden door de “Valley of the Gods” ook weer een enorme uitgestrekte vallei met tafelrotsen waarbij de enorme stenen in allerlei vormen op de bergen staan. Je moet het zien om er wat bij voor te kunnen stellen. Wij genieten weer volop, dit hebben we nooit eerder gezien!
Dan komen we nog langs “ 4 Corners” oftewel een uniek punt in de VS waar 4 staten samenkomen. De staten New Mexico, Nevada, Utah en Colorado. Een soort Vaals ( 3 landenpunt, maar dan Amerikaanser). We betalen 20 dollar entree, rijden het terrein op, maar het is van die rode klei, nog nat van de buien van gisteren, met een beetje geluk komen we hier niet vast te zitten, het scheelt niet veel.
We lopen door de blubbersubstantie naar de plek van het 4 statenpunt en sluiten aan in een rij. Die is er voor de foto’s. Iedereen wil op het centrale punt op de foto. Wij ook, we zijn er nu toch.
Na een stief kwartiertje in de zon staan, zijn we aan de beurt. We staan alle 4 in een andere staat en gaan op de foto. Grappig!
Je mag maximaal 3 foto’s maken, anders duurt het te lang. Om het punt heen zijn kraampjes met indianenspul, kettingen en hangers en zo. Niet echt interessant, dus we gaan weer. Met dikke klei aan de schoenen eerst andere schoenen aan voor we weer instappen. Dan wegrijden en hopen dat we uit de klei komen. We glibberen wat met de camper, maar het lukt, opgelucht snel weer de verharde weg op, op weg naar Cortez.

We tanken nog onderweg en concluderen dat ons het gebruik van benzine enorm meevalt. Het reisbureau had aangegeven dat we moesten rekenen op ongeveer 1200 dollar aan benzine, nou dat gaan we niet redden.
Het kost hier 2, 44 dollar per gallon (3,78 liter), dus dat is echt heel goedkoop.
Maar goed, we komen aan in Cortez een stadje wat ons direct aan Moab doet denken een plaats waar we 2 weken geleden waren.
Dan arriveren we bij onze Campground, weer een KOA, ook dat hebben we eerder gedaan. Een fraai aangelegde camping. We worden vriendelijk ontvangen en kunnen weer achter een golfkar aanrijden naar onze plek, nummer 104. Onderweg stopt de golfkar en komt onze begeleider naar de camper. Hij deelt mee dat de campingbaas hem net oproept en dat we plek 100 krijgen. Meer ruimte en meer privacy. Dat bevalt ons wel, daar hadden we bij het reserveren om gevraagd. We rijden langs 104 naar 100, wat een mooie plek, wat een geluk hebben we toch ook!
We installeren ons en zitten tevreden buiten wat te drinken. Dan gaan Lisanne, Vinnie en Johan zwemmen. Een heel mooi zwembad en helemaal voor ons alleen. Super!
Na een half uurtje komt Jet ook en hebben we een prive zwembad. Het is heerlijk weer en we genieten.
Na het avondeten gaat Johan verslag maken, de rest doet een rondwandeling naast de camping.
Morgen gaan we Mesa Verde zien. Schijnt ook weer bijzonder te zijn. Een tocht door bergwoningen van Indianen die hier honderden jaren geleden woonden. We moeten onder begeleiding door de bergen over trapladders naar deze woningen. We zijn benieuwd.
Er gaan hier geen Shuttle bussen, we moeten dus met eigen vervoer, we gaan dus op tijd zodat we parkeerplek hebben.
Of het allemaal gaat lukken? Dat kunnen jullie lezen in het volgende verslag.
Good luck, with love,
De Vandenbergjes