Dag 11, donderdag 27 juli 2017

Dag 11
Donderdag 7 juli 2017

Gisteravond zijn we na het eten naar de Rodeo gegaan. We steken de weg over bij de Campground en zien al heel veel mensen dezelfde kant oplopen. Zo te zien zijn we niet de enigen die naar de Rodeo gaan.
Aangekomen kopen we kaartjes voor 13 dollar de man, we gaan naar binnen en vinden nog een plek op de overdekte tribune. Gelukkig maar, de zon brand nog aardig hard en het is pas half zeven, die blijft nog wel even nagloeien zullen we maar zeggen
We zitten en in de arena zijn een paar cowgirls aan het paardrijden, ook een paar kleine jongetjes galopperen door de arena, zo vermaken ze het publiek voor de tijd. Ondertussen schalt er country muziek uit de speakers, we komen helemaal in de stemming.
Dan zegt de spokesmen dat ze de arena vrij moeten maken. Als dat is gebeurd, dan komen er 2 ruiters binnenrijden met vlag, de Amerikaanse en die van Utah.
Nu wordt iedereen verzocht om te gaan staan, het volkslied wordt gespeeld. Na de laatste noten begint iedereen te juichen, we zijn echt in Amerika en ondergedompeld in de Amerikaanse cultuur. Nu al weer leuk!

Dan loopt de spanning voelbaar op. In box 3 zit de eerste Bull (stier) en de cowboy probeert te gaan zitten. De stier is wild, dat komt omdat ze een ijzeren ketting over zijn achterrug rondom zijn lichaam doen. Daar trekken ze aan en dan doen zijn ballen pijn. Dan zou ik ook wild worden!
Als hij genoeg geprikkeld is, dan trekken ze het hek open en springt de stier met cowboy erop naar buiten. Gaat als een dolle, bedoeling is dat de cowboy minimaal 8 seconden blijft zitten. We zien er wel aardig wat langskomen met verschillend resultaat. Wel spannend, soms gaat het net goed, dan springt de stier bijna op de gevallen cowboy.

Dan komt er een groot schaap uit een van hokken met daarop een jongetje achterstevoren op het schaap. We schatten hem een jaar of 8. Het schaap rent echt heel hard en hij houdt het ook nog lang vol ook. Het publiek gaat uit zijn dak. Erg leuk allemaal!
Dan laten ze koeien los en moeten cowboys ze vangen met een lasso, dat kunnen ze goed en is leuk om te zien.

Na de Rodeo zien we dat er een treintje van onze campground klaarstaat. Dat is handig, we gaan lekker met het treintje terug. Ook wel weer heel grappig. Voor ons zitten duitsers en een jonge van een jaar of 17 wil zijn broertje van een jaar of 10 op de foto zetten. Johan houdt zijn vingers achter zijn hoofd (je weet wel Ezelsoren) Vincent vind het maar stom, Johan lacht zelf wel hard om zijn grap en de duitse broer vind het ook leuk. De kleine merkt er niks van, die ziet het later op de foto wel.
We worden voor onze camper afgezet en gaan nog even lekker wat drinken, spelletje doen en dan plat. Het was een mooie dag!
Donderdagochtend worden we om 07.00 uur wakker van de wekker. We gaan er uit, maken ons klaar. Johan checkt nog even het oliepeil, opdracht van de Verhuurder, dit moet elke 500 mijl even gebeuren.
We gaan goed 08.00 uur de campground af, steken eerst de weg over naar de benzinepomp, tanken vol, en gaan op pad.
Vandaag staat er geen wandeling op het programma, we gaan van Bryce naar Zion. We rijden verder over de highway 12 en daarna de highway 9. Mooie route, maar we moeten wel door een tunnel met beperkingen. Dat wil zeggen dat er voertuigen van maximaal 13 Ft hoog doorkunnen, wij zijn 12, we hebben dus een paar centimeter speling. Het is een tunnel van 1,6 mijl lang, aardedonker en we moeten 15 dollar betalen voor het laten vrijmaken van de tunnel. We betalen, wachten tot de ranger toestemming geeft, dan houden ze het verkeer aan de andere kant tegen, en dan gaan we.
We moeten in het midden rijden, anders raken we met het dak de zijkanten, het is er aardedonker, toch weer een bijzondere ervaring.
We komen er weer uit rijden en zitten dan aan de kant van Zion National Park. Weer een mooie omgeving en, hoe is het mogelijk, weer anders!
We genieten alleen al van de ritten die we maken , het is zo anders dan we gewend zijn, ook de kinderen kijken hun ogen uit. Ook het verkeer is hier vele malen relaxter, lang niet zo druk en niemand lijkt haast te hebben of gestresseerd te zijn.
Heerlijk, denk dat die Amerikanen in Nederland helemaal gek zouden worden van al dat verkeer.
Om 12.oo uur zijn we in Springdale, gaan eerst even inkopen doen. Daarna na de campground. Om goed 12.30 uur zijn we er al. We mogen er al op en hebben een hele mooie plek. Een mooie camping ook weer en, deze keer direct in het dorp, dus wat meer bedrijvigheid. Ook wel eens leuk.

We installeren alles, gaan lunchen en dan gaan we heerlijk zwemmen. Het is 38 graden, dus het water is de beste optie. Het is lekker water en we hebben heerlijke ligbedden in de schaduw. We vermaken ons een paar uurtjes hier en genieten!

’s Avonds lopen we nog even naar voren en gaan naar de overkant. Daar zitten wat winkels en een leuke chillplek. Moeilijk te omschrijven, een soort van pleintje, bankjes en schommelbankjes en allerlei spelletjes.
De mannen halen een ijsje bij de ijsbar, de dames willen nog niet. Die doen een spel, een soort Jeu des boules, maar dan anders. Je gooit met pittenzakken op een schuin opstaande plank met gat. Gooi je het zakje op de plank, 1 punt, door het gat 3 punten. Best een leuk spel, maar je moet het zien of doen. Jet wint glansrijk van Lisanne, ze zal wel de Boules genen van haar vader hebben!

Het is ijs is heel lekker, het is vast een bekende zaak, want het is er heel erg druk. We chillen nog wat en gaan dan terug. Het is nog steeds een graad of dertig, het is een warme wind die hier waait.
Terug bij de camper wil Vinnie nog rummikubben, hij wil elke avond, bijzonder! Ik mag niet meedoen, hij wil het met Jet spelen, Lisanne gaat nog even douchen, ik schrijf verslag. Het is hier 21.45 uur, warm, donker, maar heel gezellie!
Wat hier wel heel goed werkt is de wifi, vandaar dat ik de achterstand nu weer inhaal en jullie 2 verslagen kort achter elkaar ontvangen. Hebben jullie weer ontbijtnieuws uit Amerika!

Groeten en liefs,
De vandenbergjes