Dag 7, 23 juli 2017
Door: Johan
Blijf op de hoogte en volg Johan
24 Juli 2017 | Nederland, Kampen
Dag 7
Zondag 23 juli 2017
Vandaag gaan we de “Devil’s Garden Trail” lopen in Arches. We zijn weer vroeg uit de veren, ontbijten, alle rituelen en dan goed insmeren voor we gaan. Om 07.30 uur rijden we weg en een kwartiertje later zijn we bij de ingang van het National Park Arches.
We rijden naar binnen en rijden direct de hele weg af naar achterin het park. Daar begint namelijk de tocht van The Devil’s Graden.
Aangekomen zien we een mooie parkeerplaats, schuine vakken waar je voorwaarts ingaat en achterwaarts weer uit moet. Het ziet er goed en voldoende ruim uit.
We pakken onze spullen en lopen naar het begin van de trial. We zien een andere camper aankomen en redelijk dicht naast de onze parkeren, niet handig, maar dat zien we later wel weer. Alle andere campers laten er een vak tussen zitten, dan kan er wel een auto tussen komen, maar geen andere camper. Dan heb je voldoende ruimte om te manoeuvreren.
We lopen de wandeling, het is een tocht van een uurtje of 3. In afstand een kilometer of 6 maar je moet regelmatig stoppen om te drinken. Aangeraden wordt elke 10 minuten, want het is warm, de zon schijnt volop en op die rode rotsgrond is het goed heet.
We zien enorme rotsen, het is niet uit te leggen. Ruig, enorm groots en imposant.
We lopen eerst op een normaal pad, dan moeten we de rotsen op. Hier is een stuk wat echt wel lastig is, je moet hier ook geen fouten maken, dan kun je zo een ravijn of spleet in vallen, dat wil je niet.
We staan vaak stil om foto’s te maken, we raken niet uitgekeken op dit natuurgeweld.
We zien ook steeds vaker japannertjes lopen. De vrouwen lopen met parapluutjes en enkelingen ook met mondkapjes voor. Het blijft apart volk!
Na 3 uurtjes zijn we terug op de parkeerplaats. Ondanks veel steile stukken en klimmen, heeft Jet het goed doorstaan. Zelf verklaard ze zich nu definitief hersteld van de Archillespees breuk. Johan heeft wat reserve, wil eerst afwachten of het vanavond en morgen ook goed gaat, maar, so far so good!
Terug bij de camper zien we dat de buurman ons aardig vast heeft gezet. Aan de andere kant van de weg staan auto’s in de berm. Weinig ruimte om achteruit eruit te manoeuvreren.
We wagen een poging, Jet aan de overkant van de weg achter de camper, Vincent kijkt of ik de buurman niet raak.
Ik ga rijden, het lijkt goed te gaan, dan begint Vinnie hard te zwaaien, shit!
Andere camper geraakt. Sterker nog. Zijn ijzeren bumper zit in onze zijkant, muurvast!
We kunnen niet voor of achteruit, eigenlijk moet de andere camper vooruit, dan komen los, maar die is er nog niet.
We blokkeren de weg, een one way road, veroorzaken een file van hier tot Tokio, om in de japanse termen te blijven. We hebben schade, blokkeren de weg, lekker is dat!
Maar ja, door schade en schande wordt men wijs moeten we maar denken.
In no time staat er een ranger bij ons. Hij beoordeeld de zaak en ziet ook dat de enige optie is. Wachten op de eigenaar van de andere camper. De ranger gaat het verkeer regelen, normale autos’s kunnen net aan passeren, campers absoluut niet.
Na een alf uur komt gelukkig de eigenaar van de andere camper aanlopen. Dat scheelt, kan hij naar voren en zijn we los. Kan het verkeer in Arches weer op gang komen, dat was volledig gestremd!
Nu komt er een 2de ranger bij, hoger in rang en gewapend, dat blijkt politie te zijn. Deze dame maakt rapport op, dat duurt echt een hele tijd!
Gegevens uitwisselen, diverse formulieren invullen, ze zijn wel heel aardig en behulpzaam, maar kletsen heel wat af en werken traag!
Na nog een uur zijn we eindelijk klaar en kunnen we weer op weg. He, he, dat hebben we weer gehad. Gelukkig heeft Johan nog VIP verzekering afgesloten bij de Europeesche Verzekeringen. Die dekt alle niet gedekte schade op de Road Bear Polis en ook het eigen risico. Geen centje pijn dus, maar goed, leuk is anders.
Morgen Road Bear maar informeren over de schade en kijken wat ze willen. We kunnen er wel om rijden, dus dat is geen probleem. Op de camping komen we erachter dat 1 luik niet meer open wil. Toevallig het luik waar het bier achter zit, hoeveel pech kan je hebben op 1 dag!
Nou, het is inmiddels 36 graden, de zwemkleding aan en zwemmen!
Heerlijk, hier knappen we van op!
We houden het bijna 2 uur vol, want het is echt lekker.
Dit is vakantie!
Verder brengen we de dag lummelend door, ook wel eens even fijn.
Morgen naar Capitol Reef een goede 200 kilometer, dus dat valt mee. We gaan naar 1000 lakes RV park in Torrey.
Veel faciliteiten en een restaurant, daar zijn we ook aan toe……..echte Amerikaanse steak of zo!
Maar dat lezen jullie wel in het volgende verslag.
Groeten en liefs,
De Vandenbergjes
Zondag 23 juli 2017
Vandaag gaan we de “Devil’s Garden Trail” lopen in Arches. We zijn weer vroeg uit de veren, ontbijten, alle rituelen en dan goed insmeren voor we gaan. Om 07.30 uur rijden we weg en een kwartiertje later zijn we bij de ingang van het National Park Arches.
We rijden naar binnen en rijden direct de hele weg af naar achterin het park. Daar begint namelijk de tocht van The Devil’s Graden.
Aangekomen zien we een mooie parkeerplaats, schuine vakken waar je voorwaarts ingaat en achterwaarts weer uit moet. Het ziet er goed en voldoende ruim uit.
We pakken onze spullen en lopen naar het begin van de trial. We zien een andere camper aankomen en redelijk dicht naast de onze parkeren, niet handig, maar dat zien we later wel weer. Alle andere campers laten er een vak tussen zitten, dan kan er wel een auto tussen komen, maar geen andere camper. Dan heb je voldoende ruimte om te manoeuvreren.
We lopen de wandeling, het is een tocht van een uurtje of 3. In afstand een kilometer of 6 maar je moet regelmatig stoppen om te drinken. Aangeraden wordt elke 10 minuten, want het is warm, de zon schijnt volop en op die rode rotsgrond is het goed heet.
We zien enorme rotsen, het is niet uit te leggen. Ruig, enorm groots en imposant.
We lopen eerst op een normaal pad, dan moeten we de rotsen op. Hier is een stuk wat echt wel lastig is, je moet hier ook geen fouten maken, dan kun je zo een ravijn of spleet in vallen, dat wil je niet.
We staan vaak stil om foto’s te maken, we raken niet uitgekeken op dit natuurgeweld.
We zien ook steeds vaker japannertjes lopen. De vrouwen lopen met parapluutjes en enkelingen ook met mondkapjes voor. Het blijft apart volk!
Na 3 uurtjes zijn we terug op de parkeerplaats. Ondanks veel steile stukken en klimmen, heeft Jet het goed doorstaan. Zelf verklaard ze zich nu definitief hersteld van de Archillespees breuk. Johan heeft wat reserve, wil eerst afwachten of het vanavond en morgen ook goed gaat, maar, so far so good!
Terug bij de camper zien we dat de buurman ons aardig vast heeft gezet. Aan de andere kant van de weg staan auto’s in de berm. Weinig ruimte om achteruit eruit te manoeuvreren.
We wagen een poging, Jet aan de overkant van de weg achter de camper, Vincent kijkt of ik de buurman niet raak.
Ik ga rijden, het lijkt goed te gaan, dan begint Vinnie hard te zwaaien, shit!
Andere camper geraakt. Sterker nog. Zijn ijzeren bumper zit in onze zijkant, muurvast!
We kunnen niet voor of achteruit, eigenlijk moet de andere camper vooruit, dan komen los, maar die is er nog niet.
We blokkeren de weg, een one way road, veroorzaken een file van hier tot Tokio, om in de japanse termen te blijven. We hebben schade, blokkeren de weg, lekker is dat!
Maar ja, door schade en schande wordt men wijs moeten we maar denken.
In no time staat er een ranger bij ons. Hij beoordeeld de zaak en ziet ook dat de enige optie is. Wachten op de eigenaar van de andere camper. De ranger gaat het verkeer regelen, normale autos’s kunnen net aan passeren, campers absoluut niet.
Na een alf uur komt gelukkig de eigenaar van de andere camper aanlopen. Dat scheelt, kan hij naar voren en zijn we los. Kan het verkeer in Arches weer op gang komen, dat was volledig gestremd!
Nu komt er een 2de ranger bij, hoger in rang en gewapend, dat blijkt politie te zijn. Deze dame maakt rapport op, dat duurt echt een hele tijd!
Gegevens uitwisselen, diverse formulieren invullen, ze zijn wel heel aardig en behulpzaam, maar kletsen heel wat af en werken traag!
Na nog een uur zijn we eindelijk klaar en kunnen we weer op weg. He, he, dat hebben we weer gehad. Gelukkig heeft Johan nog VIP verzekering afgesloten bij de Europeesche Verzekeringen. Die dekt alle niet gedekte schade op de Road Bear Polis en ook het eigen risico. Geen centje pijn dus, maar goed, leuk is anders.
Morgen Road Bear maar informeren over de schade en kijken wat ze willen. We kunnen er wel om rijden, dus dat is geen probleem. Op de camping komen we erachter dat 1 luik niet meer open wil. Toevallig het luik waar het bier achter zit, hoeveel pech kan je hebben op 1 dag!
Nou, het is inmiddels 36 graden, de zwemkleding aan en zwemmen!
Heerlijk, hier knappen we van op!
We houden het bijna 2 uur vol, want het is echt lekker.
Dit is vakantie!
Verder brengen we de dag lummelend door, ook wel eens even fijn.
Morgen naar Capitol Reef een goede 200 kilometer, dus dat valt mee. We gaan naar 1000 lakes RV park in Torrey.
Veel faciliteiten en een restaurant, daar zijn we ook aan toe……..echte Amerikaanse steak of zo!
Maar dat lezen jullie wel in het volgende verslag.
Groeten en liefs,
De Vandenbergjes
-
24 Juli 2017 - 08:01
Hans En Marleen:
Tja en zo maak je dus van alles mee, zelfs hoe ze schades opnemen in Amerika. Maar zolang het bij blikschade blijft.....
Fijn te horen dat Harriëtte het goed vol kan houden. De achillespees lijkt zijn werk weer goed te doen. Maar inderdaad Johan hou de vinger aan de 'pees' ;)!
Groeten,
H&M
-
24 Juli 2017 - 10:38
Broer:
Balen dat je schade rijdt, maar ja de plek heet dan ook niet voor niets de "Devil's Garden Trail" .
Kijk goed de rest van de vakantie.
Wel fijn dat het overal zo mooi is daar. Geniet er maar van!
groeten van iedereen uit Kampen -
24 Juli 2017 - 16:37
Pa En Ma:
Maar je had toch ook Apeldoorn kunnen bellen? hi hi
Het is echt niet leuk, maar het had erger gekund toch?
Toch maar verder met het genieten van al die mooie dingen.
groetjes uut Skut. -
24 Juli 2017 - 18:32
O-ma Vd Berg:
Vanmorgen al bijtijds (en gister ook wel) je verslag gelezen. NOu, dat was wel even schrikken,maar gelukkig bleef het bij blikschade. Ze moeten in Am. maar parkeerplaatsen maken waar die enorme campers net als bij een wasstraat zo in en uit kunnen rijden,ha,ha,ha
Maar jullie hadden al genoten van een mooie wandeling en ik ben wel benieuwd of Jet nog last heeft gehad. Intussen hebben jullie vast al weer veel moois ontdekt
Alle goeds verder, liefs en groetjes vanvan oma. -
24 Juli 2017 - 18:56
Buur:
Buur,
Da's mooi balen.................. van dat bier acher het defecte luik. De rest is toch maar blik en verzekerd. Zo lang het spul blijft rijden en er geen persoonlijke ongelukken gebeuren is er niets aan de hand.
Hier in Kampen is het wisselend bewolkt met zo af en toe heftige regen. Gaan regelmatig even kijken bij jullie thuis. So far so dry no leak.
Buur
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
